قانون درباره استفاده از فیلترشکنها و خریدوفروش آنها چه میگوید؟
تاریخ انتشار: ۱۱ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۶۱۷۹۶۰
ایسنا نوشت:علیرغم تصمیم برای فیلترینگ برخی شبکههای اجتماعی و پیامرسانهای خارجی، بخشی از کاربران همچنان با بهرهگیری از فیلترشکن عضو این برنامهها هستند و این سوال همواره مطرح بوده که آیا قانون صراحتا استفاده از فیلترشکنها و فروش آنها را ممنوع کرده است؟
محمدجواد آذری جهرمی -وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات- اخیرا اظهار کرده است: کسانی که فیلترشکن میفروشند، هیچ اتفاقی برای آنها پیش نمیآید چون طبق قانون فروش فیلترشکن جرم نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
زمانی که یک سایت یا اپلیکیشن فیلتر میشود، عامهی مردم مسوولیت آن را با وزارت ارتباطات میدانند، هرچند در اصل کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه که دادستان کل کشور ریاست آن را برعهده دارد، برای این موضوع تصمیمگیری میکند که وزیر ارتباطات نیز تنها عضوی از این کارگروه محسوب میشود. بنابراین رفع فیلتر شبکههای اجتماعی فیسبوک و توییتر یا تصمیم برای فیلتر شدن یا نشدن تلگرام و دیگر پیامرسانها و وبسایتها، از صافی این کارگروه میگذرد.
البته ارگان دیگری که به نظر میرسد میتواند بدون در نظر داشتن رای کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه هم اقدام به فیلترینگ کند، قوه قضاییه است، زیرا سال گذشته که تلگرام پس از کشوقوسهای فراوان دربارهی ادامهی فعالیت این پیامرسان مطرح بود، در نهایت اعلام شد فیلترینگ آن به دستور قوه قضاییه صورت گرفته و ظاهرا جدا از مردم، حتی برخی از نمایندگان مجلس و دولتیها هم از این تصمیم رضایت نداشتند.
در حالی که پیش از این هم بسیاری از وبسایتها و شبکههای اجتماعی به دلیل فیلترینگ از دسترس کاربران خارج بودند، هرچند بسیاری از افراد هم در این سالها با فیلترشکن به شبکههایی مانند فیسبوک و توییتر دسترسی داشتند، اما شاید هیچ یک از این وبسایتها و ابزارهای فیلترشده به اندازهای که تلگرام در میان مردم همهگیر شده، رواج نیافته بود. به همین دلیل با فیلتر شدن تلگرام، موج عظیمی از کاربران که تا پیش از این گوشیهایشان رنگ فیلترشکن به خود ندیده بود هم برای استفاده از تلگرام دست به دامن ابزارهای مختلف برای دور زدن فیلتر شدند.
قانون دربارهی استفاده از فیلترشکنها چه نظری دارد؟
در این میان، برخی از مسوولان معتقدند استفاده از فیلترشکن عنوان جزایی داشته و قابل تعقیب و پیگیری است، اما برخی حقوقدانان که با مسائل حقوقی و در این مورد، قانون جرائم رایانهای آشنای دارند، معتقدند نص صریحی مبنی بر اینکه استفاده از فیلترشکن و ورود به شبکههای اجتماعی فیلترشده مجازات دارد، وجود ندارد و در هیچ یک از قوانین، موضوع ورود به سایتها یا عضویت در آنها جرم تلقی نشده و برای آن مجازاتی پیشبینی نشده است.
از طرفی یکی از مواردی که مخاطبان شبکههای اجتماعی مقامات این روزها به آن اشاره میکنند، حضور برخی از وزیران و مسوولان در شبکههایی مانند توییتر و تلگرام و سایر برنامههایی است که برای مردم فیلتر شده است. هرچند وزیر ارتباطات به عنوان یکی از مجریان فیلترینگ و نه حتی تصمیمگیرنده، بارها به این موضوع این چنین پاسخ داده که برای ورود به توییتر از فیلترشکن استفاده نمیکند و دارای اینترنت بدون پالایش است، اما این موضوع میتواند ناقض اصول قانون اساسی باشد که میگوید تفاوتی بین انسانها وجود ندارد.
به اذعان وزیر ارتباطات، «فعالیت توئیتر در ایران ممنوع است، چون قانونگذار میتواند حکم بدهد که فعالیت شرکت خارجی در ایران ممنوع شود، اما فعالیت ایرانیان در توییتر ممنوع نیست چون هیچ قاضی و هیچ دستگاهی نمیتواند حکم عمومی بدهد مگر اینکه مصوبه مجلس شورای اسلامی باشد.»، در مقابل به نظر میرسد در قانون جرائم رایانهای هم ممنوعیت استفاده از فیلترشکن به صراحت نیامده است، بنابراین گفتههای وزیر ارتباطات مبنی بر اینکه فروشندگان فیلترشکن مجرم محسوب نمیشوند هم چندان بیمعنا نیست.
این در حالی است که بررسی قانون جرایم رایانهای نشان میدهد طبق ماده ۱، هرکس به طور غیرمجاز به دادهها یا سیستمهای رایانهای یا مخابراتی که به وسیله تدابیر امنیتی حفاظت شده، دسترسی یابد، به حبس از ۹۱ روز تا یک سال یا جزای نقدی از ۵ تا ۲۰ میلیون ریال یا هر دو محکوم خواهد شد. اما به گفته کارشناسان، در این جا هدف قانونگذار حمایت از دادهها و سامانههای رایانهای یا مخابراتی متعلق به اشخاص حقیقی و حقوقی در مقابل هکرهاست نه بحث فیلترینگ.
همچنین ماده ۲۱ قانون جرایم رایانهای هم مربوط به اشخاصی است که مطالب در خور فیلتر شدن را تهیه میکنند، نه اشخاصی که این مطالب را به نحوی از انحاء میبینند یا از آنها استفاده میکنند. به اعتقاد برخی حقوقدانها استنباط از این ماده دو مساله را مطرح میکند؛ اولا، به طور کلی این موضوع که تعیین مصادیق امر کیفری را به عهده کارگروه یا کمیتهای بگذاریم قویا محل تامل است؛ زیرا باعث مواج شدن مفاهیم کیفری خواهد شد که در حقوق جزا به هیچ وجه پذیرفته نیست.
منبع: اکوفارس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۶۱۷۹۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فرمول جدید تعیین سقف اجارهبها
با اجرای قانون ساماندهی بازار مسکن و اجاره، از تابستان امسال میزان سقف اجارهبها بر مبنای نرخ تورم عمومی تعیین میشود.
به گزارش مشرق، طرح ساماندهی بازار مسکن و اجاره با تایید شورای نگهبان به قانون تبدل شد و بهزودی ابلاغ میشود. این قانون حوزههای مختلف بازار مسکن را در برمیگیرد و هدف نهایی آن، نظارت بر اجرای قوانین بالادستی برای ساماندهی بازار و جلوگیری از التهاب این بازار تحت تأثیر عوامل داخلی و یا خارجی بازار مسکن است و فعالان بازار مسکن معتقد هستند این قانون بخشی از مشکلاتی را که هماکنون در بازار اجاره، زمین و مسکن وجود دارد، رفع میکند.
ساماندهی بازار زمین، مسکن و اجارهبها از سال گذشته در رفتوآمد بین مجلس و شورای نگهبان بود که ایرادات و ابهاماتی وجود داشت و با رفع ابهامات این طرح مغایر موازین شرع و قانون اساسی شناخته نشد.
بر اساس اعلام معاونت مسکن و ساختمان، ساماندهی بازار زمین، مسکن و اجارهبها طرح مجلس بود که توسط کمیسیون عمران و با همکاری وزارت راه و شهرسازی تدوین شد.
این طرح چندین بار در مجلس تصویب شد و به شورای نگهبان رفت که به منظور انجام برخی اصلاحات روند تأیید آن به طول انجامید. هماکنون با اعلام سخنگوی شورای نگهبان این طرح تأیید شده است که بعد از طی مراحل قانونی ابلاغ خواهد شد.
به گفته ابوالفضل نوروزی سرپرست دفتر اقتصاد مسکن وزارت راه و شهرسازی، طرح ساماندهی بازار زمین، مسکن و اجارهبها طرحی است که در صورت تصویب و تبدیل شدن به قانون، بخشی از مشکلاتی را که هماکنون در بازار اجاره، زمین و مسکن وجود دارد، رفع خواهد کرد و به تسهیلگری در بخش، زمین، اجاره و مسکن میپردازد.
تقویت بازار اجاره از طریق ارائه مشوق به موجران، استفاده از ظرفیت شهرداریها برای شناسایی خانههای خالی و هزینه این بخش از مالیات برای احیای بافتهای فرسوده شهری و ساخت خانههای ارزانقیمت برای اشخاص بیبضاعت، الزام تمامی دستگاههای اجرایی برای ارائه رایگان اطلاعات موردنیاز در سامانه ملی املاک و اسکان و پیشبینی ضمانتهای اجرایی برای عدم درج اطلاعات در سامانه و خوداظهاری در سامانه ملی املاک و اسکان برخی از ویژگیهای این طرح به شمار میرود؛ همچنین، تقویت سامانه ملی املاک و اسکان به منظور شناسایی خانههای خالی، تکمیل سامانه ملی املاک و اسکان و درج معاملات در سامانه ثبت معاملات املاک و مستغلات کشور و ضمانت اجرایی برای ثبت قراردادها و ارائه راهکارهایی برای الزامآور شدن این راهکارها از دیگر مواردی است که در این طرح به آن توجه جدی شده است.
بر اساس بندهایی از این طرح، تمامی قراردادها اعم از اجاره و خریدوفروش باید در سامانه ثبت شوند و با اخذ کد رهگیری امکان ارزیابی آنچه در بازار مسکن میگذرد، وجود دارد.
با تأیید مصوبه ساماندهی بازار زمین، مسکن و اجارهبها از سوی شورای نگهبان، سقف قانونی مجاز برای افزایش سالانه اجارهبهای مسکن در شهرها و استانهای کشور بر مبنای نرخ تورم عمومی، به گفته کارشناسان اقتصادی از مهمترین مواد این قانون است. بر اساس قانون ساماندهی، «در شهرهایی که تورم عمومی سالانه در آنها از ۳۰درصد بیشتر است، وزارت راه وشهرسازی نسبت به تعیین سقف مجاز برای افزایش اجارهبها بین ۵۰ تا ۱۰۰درصد نرخ تورم عمومی اقدام خواهد کرد.»
تعیین سقف برای اجارهبها، موضوع تازهای نیست و از زمان شیوع کرونا با هدف حمایت از مستأجران، ستاد ملی کرونا تعیین محدودیتهایی برای سقف اجارهبها را تأیید کرد و با فروکش کردن کرونا، باز هم با هدف جلوگیری از جهش نرخگذاری در بازار اجاره، سران قوا مصوب کردند که این قانون همچنان در بازار مسکن باقی بماند.
در خصوص تأثیر تعیین محدودیتهایی برای نرخگذاری اجارهبها، کارشناسان و فعالان حوزه مسکن نظرات متفاوتی دارند؛ برخی این قانون را در جلوگیری از تحمیل «قیمت پرت» بر مستأجران مؤثر میدانند و برخی نیز معتقدند مثلاً تعیین سقف افزایش ۲۵ درصدی باعث شده در برخی شهرها که افزایش اجارهبها کمتر از این عدد بوده نیز تا ۲۵ درصد بالا برود و سقفهای اجارهبها در سالهای اخیر عملاً بالاتر از ۲۰ تا ۲۵ درصد تعیین شده است.
نقدهای مثبت و منفی زیادی در بازار مسکن نسبت به تعیین سقف اجارهبها وجود دارد اما برآیند این نقدها نشان میدهد تعیین سقف اجارهبها از جهشهای نامتعارف قیمت مسکن جلوگیری کرده است و تقریباً تنها قانون حمایتی از مستأجران است. در چند سال اخیر مستأجران توانستهاند با استناد به این قانون قصد دلالان بازار یا برخی مالکان برای تحمیل اجارههای «فضایی» را نپذیرند و مجبور به ترک خانه اجارهای نشدهاند.
اجرای ساماندهی بازار مسکن به گفته فعالان این حوزه به بهبود شرایط این بازار کمک میکند به شرط اینکه تمامی بخشهای قانون اجرایی شود. نظارت بر بازار، شناسایی واحدهای خالی، اخذ مالیات از مالکان واحدهای خالی که حاضر به عرضه واحدها به بازار نیستند و از سوی دیگری مشوقهای مالیاتی به مالکانی که سقف اجاره را رعایت میکنند، قسمتهای مختلف ساماندهی بازار مسکن و اجاره است که میتواند در تابستان امسال به کمک مستأجران بیاید.
کارشناسان علاوه بر قوانینی مانند قانون ساماندهی، تبیین راهکارهای کنترل قیمتها در بازار اجارهبها را موجب ثبات متغیرهای کلان اقتصادی، افزایش تولید و عرضه، حمایت از خرید مسکن برای اجاره آن و اجرای قانون معطل مانده نظام اجارهداری حرفهای، کاهش سوداگری در بازار مسکن افزایش توان مالی مردم برای خرید مسکن، میدانند که همزمان موجب کاهش تقاضای مسکن اجارهای، کاهش دلالی، افزایش عرضه مسکن به بازار و در نتیجه ثبات قیمت در بازار مسکن و اجاره میشود.
ضرورت تولید و عرضه مسکن
ابوالفضل نوروزی سرپرست دفتر اقتصاد مسکن وزارت راه و شهرسازی با اشاره به شرایط بازار مسکن در کشور گفت: اگر بخواهیم به صورت ریشهای مشکل بازار مسکن را حل کنیم باید دو موضوع افزایش عرضه و ساماندهی تقاضا در این بازار را با همدیگر پیش برده و کنترل کنیم. در بحث قیمت مسکن به موضوع عرضه توجه شده اما آنچنان که باید به موضوع ساماندهی تقاضا توجه نشده است. هدف دولت اجرای همزمان برنامههای ساماندهی و تولید و عرضه مسکن است.
منبع: جام جم آنلاین